Conjugación del Verbo trullar

El infinitivo de trullar es trullar

En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:

  • Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
  • Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
  • Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
  • Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
  • Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.

En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española

Formas no personales del verbo trullar

Infinitivo
trullar
Gerundio
trullando
Participio
trullado


Indicativo del verbo trullar

Presente
yo trullo
tú/vos; trullas/trullás
el/ella/usted trulla
nosotros/nosotras trullamos
vosotros/vosotras trulláis/trullan
ellos/ellas/ustedes trullan

Pretérito imperfecto
yo trullaba
tú/vos; trullabas
el/ella/usted trullaba
nosotros/nosotras trullábamos
vosotros/vosotras trullabais/trullaban
ellos/ellas/ustedes trullaban

Pretérito perfecto
yo trullé
tú/vos; trullaste
el/ella/usted trulló
nosotros/nosotras trullamos
vosotros/vosotras trullasteis/trullaron
ellos/ellas/ustedes trullaron

Futuro
yo trullaré
tú/vos; trullarás
el/ella/usted trullará
nosotros/nosotras trullaremos
vosotros/vosotras trullaréis/trullarán
ellos/ellas/ustedes trullarán

Condicional
yo trullaría
tú/vos; trullarías
el/ella/usted trullaría
nosotros/nosotras trullaríamos
vosotros/vosotras trullaríais/trullarían
ellos/ellas/ustedes trullarían

Pretérito perfecto compuesto
yo he trullado
tú/vos; has trullado
el/ella/usted ha trullado
nosotros/nosotras hemos trullado
vosotros/vosotras habéis/han trullado
ellos/ellas/ustedes han trullado

Pretérito Pluscuanperfecto
yo había trullado
tú/vos; habías trullado
el/ella/usted había trullado
nosotros/nosotras habíamos trullado
vosotros/vosotras habíais/habían trullado
ellos/ellas/ustedes habían trullado

Pretérito anterior
yo hube trullado
tú/vos; hubiste trullado
el/ella/usted hubo trullado
nosotros/nosotras hubimos trullado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron trullado
ellos/ellas/ustedes hubieron trullado

Futuro perfecto
yo habré trullado
tú/vos; habrás trullado
el/ella/usted habrá trullado
nosotros/nosotras habremos trullado
vosotros/vosotras habréis/habrán trullado
ellos/ellas/ustedes habrán trullado

Condicional perfecto
yo habría trullado
tú/vos; habrías trullado
el/ella/usted habría trullado
nosotros/nosotras habríamos trullado
vosotros/vosotras habríais/habrían trullado
ellos/ellas/ustedes habrían trullado


Subjuntivo del verbo trullar

Presente
yo trulle
tú/vos; trulles
el/ella/usted trulle
nosotros/nosotras trullemos
vosotros/vosotras trulléis/trullen
ellos/ellas/ustedes trullen

Pretérito imperfecto
yo trullara o trullase
tú/vos; trullaras o trullases
el/ella/usted trullara o trullase
nosotros/nosotras trulláramos o trullásemos
vosotros/vosotras trullarais o trullaseis/trullaran o trullasen
ellos/ellas/ustedes trullaran o trullasen

Futuro
yo trullare
tú/vos; trullares
el/ella/usted trullare
nosotros/nosotras trulláremos
vosotros/vosotras trullareis/trullaren
ellos/ellas/ustedes trullaren

Pretérito pluscuanperfecto
yo hubiera/hubiese trullado
tú/vos; hubieras/hubieses trullado
el/ella/usted hubiera/hubiese trullado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos trullado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis trullado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen trullado

Futuro perfecto
yo hubiere trullado
tú/vos; hubieres trullado
el/ella/usted hubiere trullado
nosotros/nosotras hubiéremos trullado
vosotros/vosotras hubiereis trullado
ellos/ellas/ustedes hubieren trullado

Imperativo del verbo trullar

Imperativo
trulla (tú)/trullá (vos)
trullad (vosotros)/trullen (ustedes)

© Todos los derechos reservados Buscapalabra.com

Ariiba