Conjugación del Verbo teologizar
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo teologizar
- Tiempos del modo Indicativo del verbo teologizar
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo teologizar
- Imperativo del verbo teologizar
Formas no personales del verbo teologizar
teologizar
teologizando
teologizado
Indicativo del verbo teologizar
yo teologizo
tú/vos; teologizas/teologizás
el/ella/usted teologiza
nosotros/nosotras teologizamos
vosotros/vosotras teologizáis/teologizan
ellos/ellas/ustedes teologizan
yo teologizaba
tú/vos; teologizabas
el/ella/usted teologizaba
nosotros/nosotras teologizábamos
vosotros/vosotras teologizabais/teologizaban
ellos/ellas/ustedes teologizaban
yo teologicé
tú/vos; teologizaste
el/ella/usted teologizó
nosotros/nosotras teologizamos
vosotros/vosotras teologizasteis/teologizaron
ellos/ellas/ustedes teologizaron
yo teologizaré
tú/vos; teologizarás
el/ella/usted teologizará
nosotros/nosotras teologizaremos
vosotros/vosotras teologizaréis/teologizarán
ellos/ellas/ustedes teologizarán
yo teologizaría
tú/vos; teologizarías
el/ella/usted teologizaría
nosotros/nosotras teologizaríamos
vosotros/vosotras teologizaríais/teologizarían
ellos/ellas/ustedes teologizarían
yo he teologizado
tú/vos; has teologizado
el/ella/usted ha teologizado
nosotros/nosotras hemos teologizado
vosotros/vosotras habéis/han teologizado
ellos/ellas/ustedes han teologizado
yo había teologizado
tú/vos; habías teologizado
el/ella/usted había teologizado
nosotros/nosotras habíamos teologizado
vosotros/vosotras habíais/habían teologizado
ellos/ellas/ustedes habían teologizado
yo hube teologizado
tú/vos; hubiste teologizado
el/ella/usted hubo teologizado
nosotros/nosotras hubimos teologizado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron teologizado
ellos/ellas/ustedes hubieron teologizado
yo habré teologizado
tú/vos; habrás teologizado
el/ella/usted habrá teologizado
nosotros/nosotras habremos teologizado
vosotros/vosotras habréis/habrán teologizado
ellos/ellas/ustedes habrán teologizado
yo habría teologizado
tú/vos; habrías teologizado
el/ella/usted habría teologizado
nosotros/nosotras habríamos teologizado
vosotros/vosotras habríais/habrían teologizado
ellos/ellas/ustedes habrían teologizado
Subjuntivo del verbo teologizar
yo teologice
tú/vos; teologices
el/ella/usted teologice
nosotros/nosotras teologicemos
vosotros/vosotras teologicéis/teologicen
ellos/ellas/ustedes teologicen
yo teologizara o teologizase
tú/vos; teologizaras o teologizases
el/ella/usted teologizara o teologizase
nosotros/nosotras teologizáramos o teologizásemos
vosotros/vosotras teologizarais o teologizaseis/teologizaran o teologizasen
ellos/ellas/ustedes teologizaran o teologizasen
yo teologizare
tú/vos; teologizares
el/ella/usted teologizare
nosotros/nosotras teologizáremos
vosotros/vosotras teologizareis/teologizaren
ellos/ellas/ustedes teologizaren
yo hubiera/hubiese teologizado
tú/vos; hubieras/hubieses teologizado
el/ella/usted hubiera/hubiese teologizado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos teologizado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis teologizado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen teologizado
yo hubiere teologizado
tú/vos; hubieres teologizado
el/ella/usted hubiere teologizado
nosotros/nosotras hubiéremos teologizado
vosotros/vosotras hubiereis teologizado
ellos/ellas/ustedes hubieren teologizado
Imperativo del verbo teologizar
teologiza (tú)/teologizá (vos)
teologizad (vosotros)/teologicen (ustedes)