Conjugación del Verbo maicear
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo maicear
- Tiempos del modo Indicativo del verbo maicear
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo maicear
- Imperativo del verbo maicear
Formas no personales del verbo maicear
maicear
maiceando
maiceado
Indicativo del verbo maicear
yo maiceo
tú/vos; maiceas/maiceás
el/ella/usted maicea
nosotros/nosotras maiceamos
vosotros/vosotras maiceáis/maicean
ellos/ellas/ustedes maicean
yo maiceaba
tú/vos; maiceabas
el/ella/usted maiceaba
nosotros/nosotras maiceábamos
vosotros/vosotras maiceabais/maiceaban
ellos/ellas/ustedes maiceaban
yo maiceé
tú/vos; maiceaste
el/ella/usted maiceó
nosotros/nosotras maiceamos
vosotros/vosotras maiceasteis/maicearon
ellos/ellas/ustedes maicearon
yo maicearé
tú/vos; maicearás
el/ella/usted maiceará
nosotros/nosotras maicearemos
vosotros/vosotras maicearéis/maicearán
ellos/ellas/ustedes maicearán
yo maicearía
tú/vos; maicearías
el/ella/usted maicearía
nosotros/nosotras maicearíamos
vosotros/vosotras maicearíais/maicearían
ellos/ellas/ustedes maicearían
yo he maiceado
tú/vos; has maiceado
el/ella/usted ha maiceado
nosotros/nosotras hemos maiceado
vosotros/vosotras habéis/han maiceado
ellos/ellas/ustedes han maiceado
yo había maiceado
tú/vos; habías maiceado
el/ella/usted había maiceado
nosotros/nosotras habíamos maiceado
vosotros/vosotras habíais/habían maiceado
ellos/ellas/ustedes habían maiceado
yo hube maiceado
tú/vos; hubiste maiceado
el/ella/usted hubo maiceado
nosotros/nosotras hubimos maiceado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron maiceado
ellos/ellas/ustedes hubieron maiceado
yo habré maiceado
tú/vos; habrás maiceado
el/ella/usted habrá maiceado
nosotros/nosotras habremos maiceado
vosotros/vosotras habréis/habrán maiceado
ellos/ellas/ustedes habrán maiceado
yo habría maiceado
tú/vos; habrías maiceado
el/ella/usted habría maiceado
nosotros/nosotras habríamos maiceado
vosotros/vosotras habríais/habrían maiceado
ellos/ellas/ustedes habrían maiceado
Subjuntivo del verbo maicear
yo maicee
tú/vos; maicees
el/ella/usted maicee
nosotros/nosotras maiceemos
vosotros/vosotras maiceéis/maiceen
ellos/ellas/ustedes maiceen
yo maiceara o maicease
tú/vos; maicearas o maiceases
el/ella/usted maiceara o maicease
nosotros/nosotras maiceáramos o maiceásemos
vosotros/vosotras maicearais o maiceaseis/maicearan o maiceasen
ellos/ellas/ustedes maicearan o maiceasen
yo maiceare
tú/vos; maiceares
el/ella/usted maiceare
nosotros/nosotras maiceáremos
vosotros/vosotras maiceareis/maicearen
ellos/ellas/ustedes maicearen
yo hubiera/hubiese maiceado
tú/vos; hubieras/hubieses maiceado
el/ella/usted hubiera/hubiese maiceado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos maiceado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis maiceado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen maiceado
yo hubiere maiceado
tú/vos; hubieres maiceado
el/ella/usted hubiere maiceado
nosotros/nosotras hubiéremos maiceado
vosotros/vosotras hubiereis maiceado
ellos/ellas/ustedes hubieren maiceado
Imperativo del verbo maicear
maicea (tú)/maiceá (vos)
maicead (vosotros)/maiceen (ustedes)