Conjugación del Verbo esgrafiar
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo esgrafiar
- Tiempos del modo Indicativo del verbo esgrafiar
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo esgrafiar
- Imperativo del verbo esgrafiar
Formas no personales del verbo esgrafiar
esgrafiar
esgrafiando
esgrafiado
Indicativo del verbo esgrafiar
yo esgrafío
tú/vos; esgrafías/esgrafiás
el/ella/usted esgrafía
nosotros/nosotras esgrafiamos
vosotros/vosotras esgrafiáis/esgrafían
ellos/ellas/ustedes esgrafían
yo esgrafiaba
tú/vos; esgrafiabas
el/ella/usted esgrafiaba
nosotros/nosotras esgrafiábamos
vosotros/vosotras esgrafiabais/esgrafiaban
ellos/ellas/ustedes esgrafiaban
yo esgrafié
tú/vos; esgrafiaste
el/ella/usted esgrafió
nosotros/nosotras esgrafiamos
vosotros/vosotras esgrafiasteis/esgrafiaron
ellos/ellas/ustedes esgrafiaron
yo esgrafiaré
tú/vos; esgrafiarás
el/ella/usted esgrafiará
nosotros/nosotras esgrafiaremos
vosotros/vosotras esgrafiaréis/esgrafiarán
ellos/ellas/ustedes esgrafiarán
yo esgrafiaría
tú/vos; esgrafiarías
el/ella/usted esgrafiaría
nosotros/nosotras esgrafiaríamos
vosotros/vosotras esgrafiaríais/esgrafiarían
ellos/ellas/ustedes esgrafiarían
yo he esgrafiado
tú/vos; has esgrafiado
el/ella/usted ha esgrafiado
nosotros/nosotras hemos esgrafiado
vosotros/vosotras habéis/han esgrafiado
ellos/ellas/ustedes han esgrafiado
yo había esgrafiado
tú/vos; habías esgrafiado
el/ella/usted había esgrafiado
nosotros/nosotras habíamos esgrafiado
vosotros/vosotras habíais/habían esgrafiado
ellos/ellas/ustedes habían esgrafiado
yo hube esgrafiado
tú/vos; hubiste esgrafiado
el/ella/usted hubo esgrafiado
nosotros/nosotras hubimos esgrafiado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron esgrafiado
ellos/ellas/ustedes hubieron esgrafiado
yo habré esgrafiado
tú/vos; habrás esgrafiado
el/ella/usted habrá esgrafiado
nosotros/nosotras habremos esgrafiado
vosotros/vosotras habréis/habrán esgrafiado
ellos/ellas/ustedes habrán esgrafiado
yo habría esgrafiado
tú/vos; habrías esgrafiado
el/ella/usted habría esgrafiado
nosotros/nosotras habríamos esgrafiado
vosotros/vosotras habríais/habrían esgrafiado
ellos/ellas/ustedes habrían esgrafiado
Subjuntivo del verbo esgrafiar
yo esgrafíe
tú/vos; esgrafíes
el/ella/usted esgrafíe
nosotros/nosotras esgrafiemos
vosotros/vosotras esgrafiéis/esgrafíen
ellos/ellas/ustedes esgrafíen
yo esgrafiara o esgrafiase
tú/vos; esgrafiaras o esgrafiases
el/ella/usted esgrafiara o esgrafiase
nosotros/nosotras esgrafiáramos o esgrafiásemos
vosotros/vosotras esgrafiarais o esgrafiaseis/esgrafiaran o esgrafiasen
ellos/ellas/ustedes esgrafiaran o esgrafiasen
yo esgrafiare
tú/vos; esgrafiares
el/ella/usted esgrafiare
nosotros/nosotras esgrafiáremos
vosotros/vosotras esgrafiareis/esgrafiaren
ellos/ellas/ustedes esgrafiaren
yo hubiera/hubiese esgrafiado
tú/vos; hubieras/hubieses esgrafiado
el/ella/usted hubiera/hubiese esgrafiado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos esgrafiado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis esgrafiado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen esgrafiado
yo hubiere esgrafiado
tú/vos; hubieres esgrafiado
el/ella/usted hubiere esgrafiado
nosotros/nosotras hubiéremos esgrafiado
vosotros/vosotras hubiereis esgrafiado
ellos/ellas/ustedes hubieren esgrafiado
Imperativo del verbo esgrafiar
esgrafía (tú)/esgrafiá (vos)
esgrafiad (vosotros)/esgrafíen (ustedes)