Conjugación del Verbo desrabotar

El infinitivo de desrabotar es desrabotar

En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:

  • Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
  • Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
  • Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
  • Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
  • Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.

En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española

Formas no personales del verbo desrabotar

Infinitivo
desrabotar
Gerundio
desrabotando
Participio
desrabotado


Indicativo del verbo desrabotar

Presente
yo desraboto
tú/vos; desrabotas/desrabotás
el/ella/usted desrabota
nosotros/nosotras desrabotamos
vosotros/vosotras desrabotáis/desrabotan
ellos/ellas/ustedes desrabotan

Pretérito imperfecto
yo desrabotaba
tú/vos; desrabotabas
el/ella/usted desrabotaba
nosotros/nosotras desrabotábamos
vosotros/vosotras desrabotabais/desrabotaban
ellos/ellas/ustedes desrabotaban

Pretérito perfecto
yo desraboté
tú/vos; desrabotaste
el/ella/usted desrabotó
nosotros/nosotras desrabotamos
vosotros/vosotras desrabotasteis/desrabotaron
ellos/ellas/ustedes desrabotaron

Futuro
yo desrabotaré
tú/vos; desrabotarás
el/ella/usted desrabotará
nosotros/nosotras desrabotaremos
vosotros/vosotras desrabotaréis/desrabotarán
ellos/ellas/ustedes desrabotarán

Condicional
yo desrabotaría
tú/vos; desrabotarías
el/ella/usted desrabotaría
nosotros/nosotras desrabotaríamos
vosotros/vosotras desrabotaríais/desrabotarían
ellos/ellas/ustedes desrabotarían

Pretérito perfecto compuesto
yo he desrabotado
tú/vos; has desrabotado
el/ella/usted ha desrabotado
nosotros/nosotras hemos desrabotado
vosotros/vosotras habéis/han desrabotado
ellos/ellas/ustedes han desrabotado

Pretérito Pluscuanperfecto
yo había desrabotado
tú/vos; habías desrabotado
el/ella/usted había desrabotado
nosotros/nosotras habíamos desrabotado
vosotros/vosotras habíais/habían desrabotado
ellos/ellas/ustedes habían desrabotado

Pretérito anterior
yo hube desrabotado
tú/vos; hubiste desrabotado
el/ella/usted hubo desrabotado
nosotros/nosotras hubimos desrabotado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron desrabotado
ellos/ellas/ustedes hubieron desrabotado

Futuro perfecto
yo habré desrabotado
tú/vos; habrás desrabotado
el/ella/usted habrá desrabotado
nosotros/nosotras habremos desrabotado
vosotros/vosotras habréis/habrán desrabotado
ellos/ellas/ustedes habrán desrabotado

Condicional perfecto
yo habría desrabotado
tú/vos; habrías desrabotado
el/ella/usted habría desrabotado
nosotros/nosotras habríamos desrabotado
vosotros/vosotras habríais/habrían desrabotado
ellos/ellas/ustedes habrían desrabotado


Subjuntivo del verbo desrabotar

Presente
yo desrabote
tú/vos; desrabotes
el/ella/usted desrabote
nosotros/nosotras desrabotemos
vosotros/vosotras desrabotéis/desraboten
ellos/ellas/ustedes desraboten

Pretérito imperfecto
yo desrabotara o desrabotase
tú/vos; desrabotaras o desrabotases
el/ella/usted desrabotara o desrabotase
nosotros/nosotras desrabotáramos o desrabotásemos
vosotros/vosotras desrabotarais o desrabotaseis/desrabotaran o desrabotasen
ellos/ellas/ustedes desrabotaran o desrabotasen

Futuro
yo desrabotare
tú/vos; desrabotares
el/ella/usted desrabotare
nosotros/nosotras desrabotáremos
vosotros/vosotras desrabotareis/desrabotaren
ellos/ellas/ustedes desrabotaren

Pretérito pluscuanperfecto
yo hubiera/hubiese desrabotado
tú/vos; hubieras/hubieses desrabotado
el/ella/usted hubiera/hubiese desrabotado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos desrabotado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis desrabotado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen desrabotado

Futuro perfecto
yo hubiere desrabotado
tú/vos; hubieres desrabotado
el/ella/usted hubiere desrabotado
nosotros/nosotras hubiéremos desrabotado
vosotros/vosotras hubiereis desrabotado
ellos/ellas/ustedes hubieren desrabotado

Imperativo del verbo desrabotar

Imperativo
desrabota (tú)/desrabotá (vos)
desrabotad (vosotros)/desraboten (ustedes)

© Todos los derechos reservados Buscapalabra.com

Ariiba