Conjugación del Verbo desposeer
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo desposeer
- Tiempos del modo Indicativo del verbo desposeer
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo desposeer
- Imperativo del verbo desposeer
Formas no personales del verbo desposeer
desposeer
desposeyendo
desposeído
Indicativo del verbo desposeer
yo desposeo
tú/vos; desposees/desposeés
el/ella/usted desposee
nosotros/nosotras desposeemos
vosotros/vosotras desposeéis/desposeen
ellos/ellas/ustedes desposeen
yo desposeía
tú/vos; desposeías
el/ella/usted desposeía
nosotros/nosotras desposeíamos
vosotros/vosotras desposeíais/desposeían
ellos/ellas/ustedes desposeían
yo desposeí
tú/vos; desposeíste
el/ella/usted desposeyó
nosotros/nosotras desposeímos
vosotros/vosotras desposeísteis/desposeyeron
ellos/ellas/ustedes desposeyeron
yo desposeeré
tú/vos; desposeerás
el/ella/usted desposeerá
nosotros/nosotras desposeeremos
vosotros/vosotras desposeeréis/desposeerán
ellos/ellas/ustedes desposeerán
yo desposeería
tú/vos; desposeerías
el/ella/usted desposeería
nosotros/nosotras desposeeríamos
vosotros/vosotras desposeeríais/desposeerían
ellos/ellas/ustedes desposeerían
yo he desposeído
tú/vos; has desposeído
el/ella/usted ha desposeído
nosotros/nosotras hemos desposeído
vosotros/vosotras habéis/han desposeído
ellos/ellas/ustedes han desposeído
yo había desposeído
tú/vos; habías desposeído
el/ella/usted había desposeído
nosotros/nosotras habíamos desposeído
vosotros/vosotras habíais/habían desposeído
ellos/ellas/ustedes habían desposeído
yo hube desposeído
tú/vos; hubiste desposeído
el/ella/usted hubo desposeído
nosotros/nosotras hubimos desposeído
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron desposeído
ellos/ellas/ustedes hubieron desposeído
yo habré desposeído
tú/vos; habrás desposeído
el/ella/usted habrá desposeído
nosotros/nosotras habremos desposeído
vosotros/vosotras habréis/habrán desposeído
ellos/ellas/ustedes habrán desposeído
yo habría desposeído
tú/vos; habrías desposeído
el/ella/usted habría desposeído
nosotros/nosotras habríamos desposeído
vosotros/vosotras habríais/habrían desposeído
ellos/ellas/ustedes habrían desposeído
Subjuntivo del verbo desposeer
yo desposea
tú/vos; desposeas
el/ella/usted desposea
nosotros/nosotras desposeamos
vosotros/vosotras desposeáis/desposean
ellos/ellas/ustedes desposean
yo desposeyera o desposeyese
tú/vos; desposeyeras o desposeyeses
el/ella/usted desposeyera o desposeyese
nosotros/nosotras desposeyéramos o desposeyésemos
vosotros/vosotras desposeyerais o desposeyeseis/desposeyeran o desposeyesen
ellos/ellas/ustedes desposeyeran o desposeyesen
yo desposeyere
tú/vos; desposeyeres
el/ella/usted desposeyere
nosotros/nosotras desposeyéremos
vosotros/vosotras desposeyereis/desposeyeren
ellos/ellas/ustedes desposeyeren
yo hubiera/hubiese desposeído
tú/vos; hubieras/hubieses desposeído
el/ella/usted hubiera/hubiese desposeído
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos desposeído
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis desposeído
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen desposeído
yo hubiere desposeído
tú/vos; hubieres desposeído
el/ella/usted hubiere desposeído
nosotros/nosotras hubiéremos desposeído
vosotros/vosotras hubiereis desposeído
ellos/ellas/ustedes hubieren desposeído
Imperativo del verbo desposeer
desposee (tú)/desposeé (vos)
desposeed (vosotros)/desposean (ustedes)