Conjugación del Verbo chapucear
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo chapucear
- Tiempos del modo Indicativo del verbo chapucear
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo chapucear
- Imperativo del verbo chapucear
Formas no personales del verbo chapucear
chapucear
chapuceando
chapuceado
Indicativo del verbo chapucear
yo chapuceo
tú/vos; chapuceas/chapuceás
el/ella/usted chapucea
nosotros/nosotras chapuceamos
vosotros/vosotras chapuceáis/chapucean
ellos/ellas/ustedes chapucean
yo chapuceaba
tú/vos; chapuceabas
el/ella/usted chapuceaba
nosotros/nosotras chapuceábamos
vosotros/vosotras chapuceabais/chapuceaban
ellos/ellas/ustedes chapuceaban
yo chapuceé
tú/vos; chapuceaste
el/ella/usted chapuceó
nosotros/nosotras chapuceamos
vosotros/vosotras chapuceasteis/chapucearon
ellos/ellas/ustedes chapucearon
yo chapucearé
tú/vos; chapucearás
el/ella/usted chapuceará
nosotros/nosotras chapucearemos
vosotros/vosotras chapucearéis/chapucearán
ellos/ellas/ustedes chapucearán
yo chapucearía
tú/vos; chapucearías
el/ella/usted chapucearía
nosotros/nosotras chapucearíamos
vosotros/vosotras chapucearíais/chapucearían
ellos/ellas/ustedes chapucearían
yo he chapuceado
tú/vos; has chapuceado
el/ella/usted ha chapuceado
nosotros/nosotras hemos chapuceado
vosotros/vosotras habéis/han chapuceado
ellos/ellas/ustedes han chapuceado
yo había chapuceado
tú/vos; habías chapuceado
el/ella/usted había chapuceado
nosotros/nosotras habíamos chapuceado
vosotros/vosotras habíais/habían chapuceado
ellos/ellas/ustedes habían chapuceado
yo hube chapuceado
tú/vos; hubiste chapuceado
el/ella/usted hubo chapuceado
nosotros/nosotras hubimos chapuceado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron chapuceado
ellos/ellas/ustedes hubieron chapuceado
yo habré chapuceado
tú/vos; habrás chapuceado
el/ella/usted habrá chapuceado
nosotros/nosotras habremos chapuceado
vosotros/vosotras habréis/habrán chapuceado
ellos/ellas/ustedes habrán chapuceado
yo habría chapuceado
tú/vos; habrías chapuceado
el/ella/usted habría chapuceado
nosotros/nosotras habríamos chapuceado
vosotros/vosotras habríais/habrían chapuceado
ellos/ellas/ustedes habrían chapuceado
Subjuntivo del verbo chapucear
yo chapucee
tú/vos; chapucees
el/ella/usted chapucee
nosotros/nosotras chapuceemos
vosotros/vosotras chapuceéis/chapuceen
ellos/ellas/ustedes chapuceen
yo chapuceara o chapucease
tú/vos; chapucearas o chapuceases
el/ella/usted chapuceara o chapucease
nosotros/nosotras chapuceáramos o chapuceásemos
vosotros/vosotras chapucearais o chapuceaseis/chapucearan o chapuceasen
ellos/ellas/ustedes chapucearan o chapuceasen
yo chapuceare
tú/vos; chapuceares
el/ella/usted chapuceare
nosotros/nosotras chapuceáremos
vosotros/vosotras chapuceareis/chapucearen
ellos/ellas/ustedes chapucearen
yo hubiera/hubiese chapuceado
tú/vos; hubieras/hubieses chapuceado
el/ella/usted hubiera/hubiese chapuceado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos chapuceado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis chapuceado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen chapuceado
yo hubiere chapuceado
tú/vos; hubieres chapuceado
el/ella/usted hubiere chapuceado
nosotros/nosotras hubiéremos chapuceado
vosotros/vosotras hubiereis chapuceado
ellos/ellas/ustedes hubieren chapuceado
Imperativo del verbo chapucear
chapucea (tú)/chapuceá (vos)
chapucead (vosotros)/chapuceen (ustedes)