Conjugación del Verbo aparroquiarse

El infinitivo de aparroquiarse es aparroquiarse

En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:

  • Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
  • Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
  • Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
  • Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
  • Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.

En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española

Formas no personales del verbo aparroquiarse

Infinitivo
aparroquiarse
Gerundio
aparroquiándome-aparroquiándote-aparroquiándose-aparroquiándonos-aparroquiándoos-aparroquiándoles
Participio
aparroquiado


Indicativo del verbo aparroquiarse

Presente
yo me aparroquio
tú/vos; te aparroquias/te aparroquiás
el/ella/usted se aparroquia
nosotros/nosotras nos aparroquiamos
vosotros/vosotras os aparroquiáis/se aparroquian
ellos/ellas/ustedes se aparroquian

Pretérito imperfecto
yo me aparroquiaba
tú/vos; te aparroquiabas
el/ella/usted se aparroquiaba
nosotros/nosotras nos aparroquiábamos
vosotros/vosotras os aparroquiabais/se aparroquiaban
ellos/ellas/ustedes se aparroquiaban

Pretérito perfecto
yo me aparroquié
tú/vos; te aparroquiaste
el/ella/usted se aparroquió
nosotros/nosotras nos aparroquiamos
vosotros/vosotras os aparroquiasteis/se aparroquiaron
ellos/ellas/ustedes se aparroquiaron

Futuro
yo me aparroquiaré
tú/vos; te aparroquiarás
el/ella/usted se aparroquiará
nosotros/nosotras nos aparroquiaremos
vosotros/vosotras os aparroquiaréis/se aparroquiarán
ellos/ellas/ustedes se aparroquiarán

Condicional
yo me aparroquiaría
tú/vos; te aparroquiarías
el/ella/usted se aparroquiaría
nosotros/nosotras nos aparroquiaríamos
vosotros/vosotras os aparroquiaríais/se aparroquiarían
ellos/ellas/ustedes se aparroquiarían

Pretérito perfecto compuesto
yo he aparroquiado
tú/vos; has aparroquiado
el/ella/usted ha aparroquiado
nosotros/nosotras hemos aparroquiado
vosotros/vosotras habéis/han aparroquiado
ellos/ellas/ustedes han aparroquiado

Pretérito Pluscuanperfecto
yo había aparroquiado
tú/vos; habías aparroquiado
el/ella/usted había aparroquiado
nosotros/nosotras habíamos aparroquiado
vosotros/vosotras habíais/habían aparroquiado
ellos/ellas/ustedes habían aparroquiado

Pretérito anterior
yo hube aparroquiado
tú/vos; hubiste aparroquiado
el/ella/usted hubo aparroquiado
nosotros/nosotras hubimos aparroquiado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron aparroquiado
ellos/ellas/ustedes hubieron aparroquiado

Futuro perfecto
yo habré aparroquiado
tú/vos; habrás aparroquiado
el/ella/usted habrá aparroquiado
nosotros/nosotras habremos aparroquiado
vosotros/vosotras habréis/habrán aparroquiado
ellos/ellas/ustedes habrán aparroquiado

Condicional perfecto
yo habría aparroquiado
tú/vos; habrías aparroquiado
el/ella/usted habría aparroquiado
nosotros/nosotras habríamos aparroquiado
vosotros/vosotras habríais/habrían aparroquiado
ellos/ellas/ustedes habrían aparroquiado


Subjuntivo del verbo aparroquiarse

Presente
yo me aparroquie
tú/vos; te aparroquies
el/ella/usted se aparroquie
nosotros/nosotras nos aparroquiemos
vosotros/vosotras os aparroquiéis/se aparroquien
ellos/ellas/ustedes se aparroquien

Pretérito imperfecto
yo me aparroquiara o me aparroquiase
tú/vos; te aparroquiaras o te aparroquiases
el/ella/usted se aparroquiara o se aparroquiase
nosotros/nosotras nos aparroquiáramos o nos aparroquiásemos
vosotros/vosotras os aparroquiarais u os aparroquiaseis/se aparroquiaran o se aparroquiasen
ellos/ellas/ustedes se aparroquiaran o se aparroquiasen

Futuro
yo me aparroquiare
tú/vos; te aparroquiares
el/ella/usted se aparroquiare
nosotros/nosotras nos aparroquiáremos
vosotros/vosotras os aparroquiareis/se aparroquiaren
ellos/ellas/ustedes se aparroquiaren

Pretérito pluscuanperfecto
yo hubiera/hubiese aparroquiado
tú/vos; hubieras/hubieses aparroquiado
el/ella/usted hubiera/hubiese aparroquiado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos aparroquiado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis aparroquiado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen aparroquiado

Futuro perfecto
yo hubiere aparroquiado
tú/vos; hubieres aparroquiado
el/ella/usted hubiere aparroquiado
nosotros/nosotras hubiéremos aparroquiado
vosotros/vosotras hubiereis aparroquiado
ellos/ellas/ustedes hubieren aparroquiado

Imperativo del verbo aparroquiarse

Imperativo
aparróquiate (tú)/aparroquiate (vos)
aparroquiaos (vosotros)/aparróquiense (ustedes)

© Todos los derechos reservados Buscapalabra.com

Ariiba