Sinónimos y Antónimos de Extrañarte

A continuación se muestran los Sinónimos y Antónimos de extrañarte ordenados por sentidos. Si tienes duda sobre alguna palabra, puedes hacer clic sobre ella para conocer su significado.

Sinónimos de extrañarte

Extrañarte Como verbo, extrañar +te.

1 En el sentido de Apartarte

  • Apartarte apartar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Expulsarte expulsar +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Alejarte alejar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Arrinconarte arrinconar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Confinarte confinar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo

2 En el sentido de Llorarte

  • Llorarte llorar +te, verbo intransitivo, verbo transitivo, infinitivo
  • Añorarte añorar +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, infinitivo

3 En el sentido de Sorprenderte

  • Sorprenderte sorprender +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Fascinarte fascinar +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Desconcertarte desconcertar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Maravillarte maravillar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Pasmarte pasmar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo

4 En el sentido de Chocarte

  • Chocarte chocar +te, verbo intransitivo, verbo transitivo, infinitivo
  • Desterrarte desterrar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Deportarte deportar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Exiliarte exiliar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Expatriarte expatriar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
Sinónimo de extrañarte

Antónimos de extrañarte

Extrañarte Como verbo, extrañar +te.

1 En el sentido de Acogerte

Ejemplo: -Desde la vez primera que llegaste a nuestro aduar te conocí, Clemente, y se me vinieron a la memoria los versos que en Madrid me diste, pero no quise decir nada, por no saber con qué intención venías a nuestras estancias, y, cuando supe tu desgracia, me pesó en el alma, y se aseguró mi pecho, que estaba sobresaltado, pensando que como había don Joanes en el mundo, y que se mudaban en Andreses, así podía haber don Sanchos que se mudasen en otros nombres. Háblote desta manera porque Andrés me ha dicho que te ha dado cuenta de quién es y de la intención con que se ha vuelto gitano -y así era la verdad, que Andrés le había hecho sabidor de toda su historia, por poder comunicar con él sus pensamientos-. Y no pienses que te fue de poco provecho el conocerte, pues por mi respecto y por lo que yo de ti dije, se facilitó el acogerte y admitirte en nuestra compañía, donde plega a Dios te suceda todo el bien que acertares a desearte. Este buen deseo quiero que me pagues en que no afees a Andrés la bajeza de su intento, ni le pintes cuán mal le está perserverar en este estado, que, puesto que yo imagino que debajo de los candados de mi voluntad está la suya, todavía me pesaría de verle dar muestras, por mínimas que fuesen, de algún arrepentimiento.

  • Acogerte acoger +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Asilarte asilar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
Antónimos de extrañarte

© Todos los derechos reservados Buscapalabra.com

Ariiba