Palabras derivadas de "exornar"
A continuación se muestran todas las palabras que derivan de "exornar"
Si tienes alguna duda con una palabra, puedes hacer clic sobre ella o visitar la sección Definiciones.
Palabras que derivan de exornar
- Exornado conjugación de exornar, participio de exornar, verbo, adjetivo, e-xor-na-do
- Exornadas plural del femenino de exornado, verbo, adjetivo, e-xor-na-das
- Exornando conjugación de exornar, gerundio de exornar, verbo, e-xor-nan-do
- Exornada femenino de exornado, verbo, adjetivo, e-xor-na-da
- Exorna conjugación de exornar, imperativo singular de exornar, verbo, e-xor-na
- Exorna conjugación de exornar, 3ª persona singular del presente de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na
- Exornaba conjugación de exornar, 3ª persona singular del pretérito imperfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-ba
- Exornaba conjugación de exornar, 1ª persona singular del pretérito imperfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-ba
- Exornaban conjugación de exornar, 3ª persona plural del pretérito imperfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-ban
- Exornaban conjugación de exornar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-ban
- Exornan conjugación de exornar, 2ª persona plural del presente de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nan
- Exornan conjugación de exornar, 3ª persona plural del presente de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nan
- Exorno conjugación de exornar, 1ª persona singular del presente de indicativo de exornar, verbo, e-xor-no
- Exornó conjugación de exornar, 3ª persona singular del pretérito perfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xorn-ó
- Exornares conjugación de exornar, 2ª persona singular del futuro de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-res
- Exornen conjugación de exornar, imperativo plural de exornar, verbo, e-xor-nen
- Exornad conjugación de exornar, imperativo plural de exornar, verbo, e-xor-nad
- Exorná conjugación de exornar, imperativo singular de exornar, verbo, e-xorn-á
- Exornarses plural de exornarse, verbo, sustantivo, e-xor-nar-ses
- Exornaren conjugación de exornar, 3ª persona plural del futuro de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-ren
- Exornaren conjugación de exornar, 2ª persona plural del futuro de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-ren
- Exornareis conjugación de exornar, 2ª persona plural del futuro de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-reis
- Exornáremos conjugación de exornar, 1ª persona plural del futuro de subjuntivo de exornar, verbo, e-xorn-ár-e-mos
- Exornare conjugación de exornar, 3ª persona singular del futuro de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-re
- Exornarlas plural de exornarlas, verbo, sustantivo, e-xor-nar-las
- Exornare conjugación de exornar, 1ª persona singular del futuro de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-re
- Exornaron conjugación de exornar, 3ª persona plural del pretérito perfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-ron
- Exornaron conjugación de exornar, 2ª persona plural del pretérito perfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-ron
- Exornasteis conjugación de exornar, 2ª persona plural del pretérito perfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nas-teis
- Exornamos conjugación de exornar, 1ª persona plural del pretérito perfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-mos
- Exornaste conjugación de exornar, 2ª persona singular del pretérito perfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nas-te
- Exorné conjugación de exornar, 1ª persona singular del pretérito perfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xorn-é
- Exornados plural de exornado, verbo, adjetivo, e-xor-na-dos
- Exornados conjugación de exornar, imperativo plural de exornar: exornad +os, verbo, e-xor-na-dos
- Exornándose conjugación de exornar, gerundio de exornar: exornando +se, verbo, e-xorn-án-do-se
- Exornándolas conjugación de exornar, gerundio de exornar: exornando +las, verbo, e-xorn-án-do-las
- Exornándolos conjugación de exornar, gerundio de exornar: exornando +los, verbo, e-xorn-án-do-los
- Exornándole conjugación de exornar, gerundio de exornar: exornando +le, verbo, e-xorn-án-do-le
- Exornándola conjugación de exornar, gerundio de exornar: exornando +la, verbo, e-xorn-án-do-la
- Exornándolo conjugación de exornar, gerundio de exornar: exornando +lo, verbo, e-xorn-án-do-lo
- Exornarse exornar +se, verbo, sustantivo, e-xor-nar-se
- Exornarlas exornar +las, verbo, sustantivo, e-xor-nar-las
- Exornares plural de exornar, verbo, sustantivo, e-xor-na-res
- Exornarlos exornar +los, verbo, sustantivo, e-xor-nar-los
- Exornarlos plural de exornarlo, verbo, sustantivo, e-xor-nar-los
- Exornarle exornar +le, verbo, sustantivo, e-xor-nar-le
- Exornarla exornar +la, verbo, sustantivo, e-xor-nar-la
- Exornarlas plural de exornarla, verbo, sustantivo, e-xor-nar-las
- Exornarles plural de exornarle, verbo, sustantivo, e-xor-nar-les
- Exornarlo exornar +lo, verbo, sustantivo, e-xor-nar-lo
- Exornarlos plural de exornarlos, verbo, sustantivo, e-xor-nar-los
- Exornarán conjugación de exornar, 2ª persona plural del futuro de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nará-n
- Exornábamos conjugación de exornar, 1ª persona plural del pretérito imperfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xorn-áb-a-mos
- Exornabas conjugación de exornar, 2ª persona singular del pretérito imperfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-bas
- Exornen conjugación de exornar, 3ª persona plural del presente de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-nen
- Exornen conjugación de exornar, 2ª persona plural del presente de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-nen
- Exornéis conjugación de exornar, 2ª persona plural del presente de subjuntivo de exornar, verbo, e-xorn-éis
- Exornemos conjugación de exornar, 1ª persona plural del presente de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-ne-mos
- Exorne conjugación de exornar, 3ª persona singular del presente de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-ne
- Exornes conjugación de exornar, 2ª persona singular del presente de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-nes
- Exorne conjugación de exornar, 1ª persona singular del presente de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-ne
- Exornarán conjugación de exornar, 3ª persona plural del futuro de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nará-n
- Exornabais conjugación de exornar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-bais
- Exornaréis conjugación de exornar, 2ª persona plural del futuro de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nar-éis
- Exornaremos conjugación de exornar, 1ª persona plural del futuro de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-re-mos
- Exornará conjugación de exornar, 3ª persona singular del futuro de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nará
- Exornarás conjugación de exornar, 2ª persona singular del futuro de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nará-s
- Exornaré conjugación de exornar, 1ª persona singular del futuro de indicativo de exornar, verbo, e-xor-naré
- Exornáis conjugación de exornar, 2ª persona plural del presente de indicativo de exornar, verbo, e-xorn-áis
- Exornamos conjugación de exornar, 1ª persona plural del presente de indicativo de exornar, verbo, e-xor-na-mos
- Exornás conjugación de exornar, 2ª persona singular del presente de indicativo de exornar, verbo, exornás
- Exornas conjugación de exornar, 2ª persona singular del presente de indicativo de exornar, verbo, e-xor-nas
- Exornaras conjugación de exornar, 2ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-ras
- Exornaran conjugación de exornar, 3ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-ran
- Exornasen conjugación de exornar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-sen
- Exornaran conjugación de exornar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-ran
- Exornaseis conjugación de exornar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-seis
- Exornarais conjugación de exornar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-rais
- Exornásemos conjugación de exornar, 1ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xorn-ás-e-mos
- Exornáramos conjugación de exornar, 1ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xorn-ár-a-mos
- Exornase conjugación de exornar, 3ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-se
- Exornara conjugación de exornar, 3ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-ra
- Exornases conjugación de exornar, 2ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-ses
- Exornasen conjugación de exornar, 3ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-sen
- Exornase conjugación de exornar, 1ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-se
- Exornara conjugación de exornar, 1ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de exornar, verbo, e-xor-na-ra
- Exornarían conjugación de exornar, 3ª persona plural del condicional de exornar, verbo, e-xor-nar-ían
- Exornarían conjugación de exornar, 2ª persona plural del condicional de exornar, verbo, e-xor-nar-ían
- Exornaríais conjugación de exornar, 2ª persona plural del condicional de exornar, verbo, e-xor-nar-íais
- Exornaríamos conjugación de exornar, 1ª persona plural del condicional de exornar, verbo, e-xor-nar-ía-mos
- Exornaría conjugación de exornar, 3ª persona singular del condicional de exornar, verbo, e-xor-nar-ía
- Exornarías conjugación de exornar, 2ª persona singular del condicional de exornar, verbo, e-xor-nar-ías
- Exornaría conjugación de exornar, 1ª persona singular del condicional de exornar, verbo, e-xor-nar-ía