Palabras derivadas de "desenhebrar"
A continuación se muestran todas las palabras que derivan de "desenhebrar"
Si tienes alguna duda con una palabra, puedes hacer clic sobre ella o visitar la sección Definiciones.
Palabras que derivan de desenhebrar
- Desenhebrando conjugación de desenhebrar, gerundio de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bran-do
- Desenhebras conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del presente de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bras
- Desenhebrada femenino de desenhebrado, verbo, adjetivo, de-sen-he-bra-da
- Desenhebramos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del pretérito perfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-mos
- Desenhebraron conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del pretérito perfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ron
- Desenhebró conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del pretérito perfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-ó
- Desenhebraste conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del pretérito perfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bras-te
- Desenhebré conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del pretérito perfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-é
- Desenhebrasen conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-sen
- Desenhebraran conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ran
- Desenhebrasen conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-sen
- Desenhebraran conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ran
- Desenhebraseis conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-seis
- Desenhebrarais conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-rais
- Desenhebrásemos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-ás-e-mos
- Desenhebráramos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-ár-a-mos
- Desenhebrase conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-se
- Desenhebrara conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ra
- Desenhebrases conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ses
- Desenhebraras conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ras
- Desenhebraren conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del futuro de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ren
- Desenhebradas plural del femenino de desenhebrado, verbo, adjetivo, de-sen-he-bra-das
- Desenhebrados plural de desenhebrado, verbo, adjetivo, de-sen-he-bra-dos
- Desenhebrares plural de desenhebrar, verbo, sustantivo, de-sen-he-bra-res
- Desenhebrado conjugación de desenhebrar, participio de desenhebrar, verbo, adjetivo, de-sen-he-bra-do
- Desenhebren conjugación de desenhebrar, imperativo plural de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bren
- Desenhebrad conjugación de desenhebrar, imperativo plural de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brad
- Desenhebrá conjugación de desenhebrar, imperativo singular de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-á
- Desenhebra conjugación de desenhebrar, imperativo singular de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra
- Desenhebrasteis conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del pretérito perfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bras-teis
- Desenhebraren conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del futuro de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ren
- Desenhebrareis conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del futuro de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-reis
- Desenhebráremos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del futuro de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-ár-e-mos
- Desenhebrare conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del futuro de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-re
- Desenhebrares conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del futuro de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-res
- Desenhebrare conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del futuro de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-re
- Desenhebraron conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del pretérito perfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ron
- Desenhebrara conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ra
- Desenhebrarás conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del futuro de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brará-s
- Desenhebre conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del presente de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bre
- Desenhebres conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del presente de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bres
- Desenhebre conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del presente de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bre
- Desenhebrarán conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del futuro de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brará-n
- Desenhebrarán conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del futuro de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brará-n
- Desenhebraréis conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del futuro de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brar-éis
- Desenhebraremos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del futuro de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-re-mos
- Desenhebrará conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del futuro de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brará
- Desenhebremos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del presente de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bre-mos
- Desenhebraré conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del futuro de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-braré
- Desenhebran conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del presente de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bran
- Desenhebran conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del presente de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bran
- Desenhebráis conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del presente de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-áis
- Desenhebramos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del presente de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-mos
- Desenhebra conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del presente de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra
- Desenhebrás conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del presente de indicativo de desenhebrar, verbo, desenhebrás
- Desenhebro conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del presente de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bro
- Desenhebraban conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ban
- Desenhebrarían conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del condicional de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brar-ían
- Desenhebrarían conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del condicional de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brar-ían
- Desenhebraríais conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del condicional de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brar-íais
- Desenhebraríamos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del condicional de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brar-ía-mos
- Desenhebraría conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del condicional de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brar-ía
- Desenhebrarías conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del condicional de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brar-ías
- Desenhebraría conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del condicional de desenhebrar, verbo, de-sen-he-brar-ía
- Desenhebraban conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del pretérito imperfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ban
- Desenhebrase conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del pretérito imperfecto de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-se
- Desenhebrabais conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del pretérito imperfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-bais
- Desenhebrábamos conjugación de desenhebrar, 1ª persona plural del pretérito imperfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-áb-a-mos
- Desenhebraba conjugación de desenhebrar, 3ª persona singular del pretérito imperfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ba
- Desenhebrabas conjugación de desenhebrar, 2ª persona singular del pretérito imperfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-bas
- Desenhebraba conjugación de desenhebrar, 1ª persona singular del pretérito imperfecto de indicativo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bra-ba
- Desenhebren conjugación de desenhebrar, 3ª persona plural del presente de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bren
- Desenhebren conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del presente de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-he-bren
- Desenhebréis conjugación de desenhebrar, 2ª persona plural del presente de subjuntivo de desenhebrar, verbo, de-sen-hebr-éis