Definición de rehurté
Acepciones de Rehurté como conjugación de rehurtarse
Categoría gramatical: verbo pronominal, 1ª persona singular del pretérito perfecto de indicativo de rehurtarse
Categorías gramaticales y tiempos verbales de rehurté explicados
- Echarse la caza por otro camino que el deseado.
- Seguir la caza perseguida una dirección distinta a la que pretende el cazador..
Errores ortográficos comunes para rehurté
- ¿Se escribe rehurté o reurté?
- ¿Se escribe rehurté o rehurte?
- ¿Se escribe rehurté o rehurrté?
- ¿Se escribe rehurté o rrehurté?
- ¿Se escribe rehurté o rrehurrté?
- ¿Se escribe rehurté o rehulté?
- ¿Se escribe rehurté o lehurté?
- ¿Se escribe rehurté o lehulté?
- ¿Lleva tilde rehurté?
- ¿Lleva tilde rehurte?