Sinónimos y Antónimos de Refrenarte

A continuación se muestran los Sinónimos y Antónimos de refrenarte ordenados por sentidos. Si tienes duda sobre alguna palabra, puedes hacer clic sobre ella para conocer su significado.

Sinónimos de refrenarte

Refrenarte Como verbo, refrenar +te.

1 En el sentido de Mortificarte

Ejemplo: Por lo que dices de querer yo mortificarte y amárgarte las alegrías y contrariarte el gusto, de medio a medio engañaste, mozuca.

  • Mortificarte mortificar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo

2 En el sentido de Contenerte

  • Contenerte contener +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Adecuarte adecuar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Moderarte moderar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Refrescarte refrescar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Templarte templar +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, verbo pronominal, infinitivo

3 En el sentido de Cortarte

  • Cortarte cortar +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Limitarte limitar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Restringirte restringir +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Atemorizarte atemorizar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo

4 En el sentido de Reducirte

  • Reducirte reducir +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo

5 En el sentido de Frenarte

  • Frenarte frenar +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Reprimirte reprimir +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Sujetarte sujetar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Domarte domar +te, verbo transitivo, infinitivo

6 En el sentido de Resolverte

Ejemplo: Al amanecer, habiendo formado sus tropas de tierra en las alturas inmediatas a la ciudad, se puso a mirar las naves que zarpaban del puerto, dirigiéndose hacia las enemigas, y, esperando ver alguna acción importantee se paró, pero sus gentes de mar, no bien estuvieron cerca, cuando saludaron a las de César con los remos, al corresponderles éstas al saludo, se les pasaron, y la armada, reducida ya a una sola con todas las naves, volvió las popas hacia la ciudad. Estaba viéndolo Antonio, cuando también lo abandonó su caballería, pasándose a los enemigos, y vencida su infantería, se retiró a la ciudad, diciendo a gritos que había sido entregado por Cleopatra a aquellos mismos a quienes por ella hacía la guerra. Temiendo Cleopatra su cólera y furor, se refugió al sepulcro, dejando caer los rastrillos, asegurados con fuertes cadenas y cerrojos, y envió personas que dijesen a Antonio quo había muerto. Creyólo éste, y diciéndose a sí mismo: “¿En qué te detienes, Antonio”, la fortuna te ha quitado el único motivo que podías tener para amar la vida”, entró en su habitación, y desatando y quitándose la coraza: “¡Oh Cleopatra!exclamó-, no me duele el verme privado de ti, porque ahora mismo vamos a juntarnos, sino el que, habiendo sido tan acreditado capitán, me haya excedido en valor una mujer”. Tenía un esclavo muy fiel, llamado Eros, del que mucho tiempo antes había exigido palabra de que le había de quitar la vida si se lo dijese y entonces le pedía el cumplimiento de esta promesa. Desenvainó él la espada y la levantó como para herir a Antonio, pero, volviendo el rostro, se mató a sí mismo. Al caer a sus pies: “Muy bien- exclamó Antonio, ¡oh Eros!, pues que no habiendo podido tú resolverte a ello, me muestras lo que debo hacer”, y pasándose la espada por el vientre, se dejó caer en el lecho. No, había sido la herida de las que causan la muerte al golpe, y como se hubiese contenido la sangre luego que se acostó, recobrando algún tanto, pedía a los que se hallaban presentes que lo acabaran de matar, mas ellos huyeron de la habitación, por más que Antonio gritaba y se agitaba, hasta que llegó de parte de Cleopatra su secretario Diomedes, con encargo de llevarle al sepulcro donde aquella se hallaba.

  • Resolverte resolver +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Superarte superar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Vencerte vencer +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Solucionarte solucionar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo

7 En el sentido de Aliviarte

Ejemplo: Al oír estas palabras, Alí Azogue se limitó a sonreír junto a la bella joven cuya mirada le traspasaba ya de una parte a otra, y contestó: ¡Oh, cuán hermosa eres, jovenzuela! ¿A quién perteneces? Ella entornó por debajo del velo sus ojos magníficos, y contestó: ¡A todo ser bello que se parezca a ti! Azogue preguntó: ¿Estás casada o eres virgen? Ella contestó: ¡Casada para suerte tuya! El dijo: ¿Será, entonces, en mi casa o en tu casa? Ella contestó: Prefiero en mi casa. Sabe que estoy casada con un mercader, y soy hija de un mercader. Y hoy es la vez primera que por fin puedo salir de casa, porque mi esposo acaba de ausentarse por una semana. Y he aquí que en cuanto él marchó quise divertirme, y dije a mi servidora que guisara para mí manjares muy apetitosos. ¡Pero como los más apetitosos manjares no serían deliciosos sin la sociedad de los amigos, he salido de casa en busca de alguien tan hermoso y tan bien educado como tú para que comparta mi comida y pase conmigo la noche! Y te he visto, y se me entró en el corazón tu amor. ¿Te dignarás, pues, regocijarte el alma, aliviarte el corazón y aceptar un bocado de comida en mi casa...

  • Aliviarte aliviar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Calmarte calmar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Aplacarte aplacar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Aligerarte aligerar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo

8 En el sentido de Dominarte

  • Dominarte dominar +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Someterte someter +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Inhibirte inhibir +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
Sinónimo de refrenarte

Antónimos de refrenarte

Refrenarte Como verbo, refrenar +te.

1 En el sentido de Impedirte

  • Impedirte impedir +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Soltarte soltar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Liberarte liberar +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Libertarte libertar +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Avivarte avivar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Calentarte calentar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Desatarte desatar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Emocionarte emocionar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Encenderte encender +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, infinitivo
  • Exasperarte exasperar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
  • Impulsarte impulsar +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Incitarte incitar +te, verbo transitivo, infinitivo
  • Inducirte inducir +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, infinitivo
  • Lanzarte lanzar +te, verbo transitivo, verbo pronominal, infinitivo
Antónimos de refrenarte

© Todos los derechos reservados Buscapalabra.com

Ariiba