Antónimos de Mantente

A continuación se muestran los Antónimos de mantente ordenados por sentidos. Si tienes duda sobre alguna palabra, puedes hacer clic sobre ella para conocer su significado.

Antónimos de mantente

Mantente Como verbo, conjugación de mantener, imperativo singular de mantener: mantén +te.

1 En el sentido de Niégate

Ejemplo: -¡Eres madre! -repuso Serafinita moviendo la cabeza en señal de que esperaba tal argumento-. Sí, pero ¿de qué modo? ¿Qué leyes divinas o humanas han presidido a tu estado? Gloria, Gloria, por amor de Jesucristo, empapa tu alma en mis ideas. No hables de maternidad. Pues qué ¿a una mujer casada, a una mujer coronada con esa guirnalda divina de los hijos legítimamente habidos y recibidos con júbilo por la Iglesia y la sociedad, a una mujer de estas me atrevería yo a decirle: «deja a tus hijos, renuncia a los afectos terrenos, niégate a ti misma, no te ocupes más que en la meditación, en la abstinencia, en el amor único y exclusivo de las cosas santas»? ¿Me crees loca? Esto sería un absurdo, una falta de caridad, una aberración del sentimiento religioso. Pero a ti, que has caído en la ignominia, a ti que no te hallas atada a ningún varón por los lazos del Sacramento, a ti que has sido madre por el crimen y tu escandaloso y sacrílego amor, te digo, sí, te digo mil veces: «Renuncia a tu hijo, no por dureza de sentimientos sino por expiación, no como desnaturalización, sino como castigo». Has cometido gravísima falta, has ofendido a tu Dios. Pues ofrécele el único deleite que existe en tu corazón, el cariño maternal... ¿Ese cariño te sirve de consuelo? Pues no tienes derecho a consuelo ninguno... ¿Quieres ser redimida? Pues no hay redención sin pasión, sin cruz... ¿Adoras a ese niño infeliz que no debió haber nacido? Pues sacrifica a Dios este sentimiento... Necesitas irremisiblemente una cruz, pero una cruz pesada, porque tu culpa ha sido enorme. Pues bien, toma esa que tu mismo Dios te propone, tómala y anda con ella... La maternidad podría hacerte feliz, y tú, si quieres salvarte, no debes ser feliz de ningún modo. Si para ti no debe haber ya más que dolores, ¿para qué te apegas a los goces? Mientras más noble es el sentimiento que te deleita, más grande será el mérito de tu sacrificio, porque se ha dicho: «Y cualquiera que dejare casas o hermanos o padres o hijos por mi nombre recibirá cien veces tanto y heredará la vida eterna».

  • Niégate conjugación de negar, imperativo singular de negar: niega +te, verbo transitivo, verbo pronominal, imperativo singular de negar
  • Cámbiate conjugación de cambiar, imperativo singular de cambiar: cambia +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, verbo pronominal, imperativo singular de cambiar
  • Descuídate conjugación de descuidar, imperativo singular de descuidar: descuida +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, verbo pronominal, imperativo singular de descuidar
  • Devórate conjugación de devorar, imperativo singular de devorar: devora +te, verbo transitivo, imperativo singular de devorar
  • Lánzate conjugación de lanzar, imperativo singular de lanzar: lanza +te, verbo transitivo, verbo pronominal, imperativo singular de lanzar
  • Modifícate conjugación de modificar, imperativo singular de modificar: modifica +te, verbo transitivo, verbo pronominal, imperativo singular de modificar
  • Refórmate conjugación de reformar, imperativo singular de reformar: reforma +te, verbo transitivo, verbo pronominal, imperativo singular de reformar
  • Rescátate conjugación de rescatar, imperativo singular de rescatar: rescata +te, verbo transitivo, verbo pronominal, imperativo singular de rescatar
  • Tírate conjugación de tirar, imperativo singular de tirar: tira +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, verbo pronominal, imperativo singular de tirar
  • Transfórmate conjugación de transformar, imperativo singular de transformar: transforma +te, verbo transitivo, verbo pronominal, verbo intransitivo, imperativo singular de transformar
  • Varíate conjugación de variar, imperativo singular de variar: varía +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, imperativo singular de variar
  • Vuélvete conjugación de volver, imperativo singular de volver: vuelve +te, verbo transitivo, verbo intransitivo, verbo pronominal, imperativo singular de volver
Antónimos de mantente

© Todos los derechos reservados Buscapalabra.com

Ariiba