Definición de desconcerté
Acepciones de Desconcerté como conjugación de desconcertar
Categoría gramatical: verbo transitivo, verbo pronominal, 1ª persona singular del pretérito perfecto de indicativo de desconcertar
Categorías gramaticales y tiempos verbales de desconcerté explicados
- Sorprenderechoo confundir a alguien dejándole sin saber qué decir, hacer o pensar
- Alterar el orden o la armonía de personas o cosas.
- Dejar a una persona sin saber qué decir o qué hacer. desavenirse las personas o cosas que estaban acordes. provocar que alguien no sepa cómo reaccionar
- Deshacerse el acuerdo entre personas o cosas..
Ejemplos con la palabra Desconcerté
-¡Qué felonía! -exclamó con arranque tan espontáneo que me desconcerté.
Hacía tanto tiempo que nadie me besaba con amoroso fervor, que me desconcerté.
-Entró, sí, en una casa, pero yo no me desconcerté por eso, y con toda serenidad examiné el edificio detenidamente.Ver ejemplos de oraciones con la palabra desconcerté
Errores ortográficos comunes para desconcerté
- ¿Se escribe desconcerté o desconcerte?
- ¿Se escribe desconcerté o desconquerté?
- ¿Se escribe desconcerté o desconserté?
- ¿Se escribe desconcerté o dezconcerté?
- ¿Se escribe desconcerté o desconcerrté?
- ¿Se escribe desconcerté o desconcelté?
- ¿Se escribe desconcerté o dexconcerté?
- ¿Lleva tilde desconcerté?
- ¿Lleva tilde desconcerte?