Conjugación del Verbo vahear

El infinitivo de vahear es vahear

En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:

  • Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
  • Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
  • Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
  • Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
  • Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.

En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española

Formas no personales del verbo vahear

Infinitivo
vahear
Gerundio
vaheando
Participio
vaheado


Indicativo del verbo vahear

Presente
yo vaheo
tú/vos; vaheas/vaheás
el/ella/usted vahea
nosotros/nosotras vaheamos
vosotros/vosotras vaheáis/vahean
ellos/ellas/ustedes vahean

Pretérito imperfecto
yo vaheaba
tú/vos; vaheabas
el/ella/usted vaheaba
nosotros/nosotras vaheábamos
vosotros/vosotras vaheabais/vaheaban
ellos/ellas/ustedes vaheaban

Pretérito perfecto
yo vaheé
tú/vos; vaheaste
el/ella/usted vaheó
nosotros/nosotras vaheamos
vosotros/vosotras vaheasteis/vahearon
ellos/ellas/ustedes vahearon

Futuro
yo vahearé
tú/vos; vahearás
el/ella/usted vaheará
nosotros/nosotras vahearemos
vosotros/vosotras vahearéis/vahearán
ellos/ellas/ustedes vahearán

Condicional
yo vahearía
tú/vos; vahearías
el/ella/usted vahearía
nosotros/nosotras vahearíamos
vosotros/vosotras vahearíais/vahearían
ellos/ellas/ustedes vahearían

Pretérito perfecto compuesto
yo he vaheado
tú/vos; has vaheado
el/ella/usted ha vaheado
nosotros/nosotras hemos vaheado
vosotros/vosotras habéis/han vaheado
ellos/ellas/ustedes han vaheado

Pretérito Pluscuanperfecto
yo había vaheado
tú/vos; habías vaheado
el/ella/usted había vaheado
nosotros/nosotras habíamos vaheado
vosotros/vosotras habíais/habían vaheado
ellos/ellas/ustedes habían vaheado

Pretérito anterior
yo hube vaheado
tú/vos; hubiste vaheado
el/ella/usted hubo vaheado
nosotros/nosotras hubimos vaheado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron vaheado
ellos/ellas/ustedes hubieron vaheado

Futuro perfecto
yo habré vaheado
tú/vos; habrás vaheado
el/ella/usted habrá vaheado
nosotros/nosotras habremos vaheado
vosotros/vosotras habréis/habrán vaheado
ellos/ellas/ustedes habrán vaheado

Condicional perfecto
yo habría vaheado
tú/vos; habrías vaheado
el/ella/usted habría vaheado
nosotros/nosotras habríamos vaheado
vosotros/vosotras habríais/habrían vaheado
ellos/ellas/ustedes habrían vaheado


Subjuntivo del verbo vahear

Presente
yo vahee
tú/vos; vahees
el/ella/usted vahee
nosotros/nosotras vaheemos
vosotros/vosotras vaheéis/vaheen
ellos/ellas/ustedes vaheen

Pretérito imperfecto
yo vaheara o vahease
tú/vos; vahearas o vaheases
el/ella/usted vaheara o vahease
nosotros/nosotras vaheáramos o vaheásemos
vosotros/vosotras vahearais o vaheaseis/vahearan o vaheasen
ellos/ellas/ustedes vahearan o vaheasen

Futuro
yo vaheare
tú/vos; vaheares
el/ella/usted vaheare
nosotros/nosotras vaheáremos
vosotros/vosotras vaheareis/vahearen
ellos/ellas/ustedes vahearen

Pretérito pluscuanperfecto
yo hubiera/hubiese vaheado
tú/vos; hubieras/hubieses vaheado
el/ella/usted hubiera/hubiese vaheado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos vaheado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis vaheado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen vaheado

Futuro perfecto
yo hubiere vaheado
tú/vos; hubieres vaheado
el/ella/usted hubiere vaheado
nosotros/nosotras hubiéremos vaheado
vosotros/vosotras hubiereis vaheado
ellos/ellas/ustedes hubieren vaheado

Imperativo del verbo vahear

Imperativo
vahea (tú)/vaheá (vos)
vahead (vosotros)/vaheen (ustedes)

© Todos los derechos reservados Buscapalabra.com

Ariiba