Conjugación del Verbo traspuntar

El infinitivo de traspuntar es traspuntar

En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:

  • Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
  • Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
  • Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
  • Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
  • Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.

En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española

Formas no personales del verbo traspuntar

Infinitivo
traspuntar
Gerundio
traspuntando
Participio
traspuntado


Indicativo del verbo traspuntar

Presente
yo traspunto
tú/vos; traspuntas/traspuntás
el/ella/usted traspunta
nosotros/nosotras traspuntamos
vosotros/vosotras traspuntáis/traspuntan
ellos/ellas/ustedes traspuntan

Pretérito imperfecto
yo traspuntaba
tú/vos; traspuntabas
el/ella/usted traspuntaba
nosotros/nosotras traspuntábamos
vosotros/vosotras traspuntabais/traspuntaban
ellos/ellas/ustedes traspuntaban

Pretérito perfecto
yo traspunté
tú/vos; traspuntaste
el/ella/usted traspuntó
nosotros/nosotras traspuntamos
vosotros/vosotras traspuntasteis/traspuntaron
ellos/ellas/ustedes traspuntaron

Futuro
yo traspuntaré
tú/vos; traspuntarás
el/ella/usted traspuntará
nosotros/nosotras traspuntaremos
vosotros/vosotras traspuntaréis/traspuntarán
ellos/ellas/ustedes traspuntarán

Condicional
yo traspuntaría
tú/vos; traspuntarías
el/ella/usted traspuntaría
nosotros/nosotras traspuntaríamos
vosotros/vosotras traspuntaríais/traspuntarían
ellos/ellas/ustedes traspuntarían

Pretérito perfecto compuesto
yo he traspuntado
tú/vos; has traspuntado
el/ella/usted ha traspuntado
nosotros/nosotras hemos traspuntado
vosotros/vosotras habéis/han traspuntado
ellos/ellas/ustedes han traspuntado

Pretérito Pluscuanperfecto
yo había traspuntado
tú/vos; habías traspuntado
el/ella/usted había traspuntado
nosotros/nosotras habíamos traspuntado
vosotros/vosotras habíais/habían traspuntado
ellos/ellas/ustedes habían traspuntado

Pretérito anterior
yo hube traspuntado
tú/vos; hubiste traspuntado
el/ella/usted hubo traspuntado
nosotros/nosotras hubimos traspuntado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron traspuntado
ellos/ellas/ustedes hubieron traspuntado

Futuro perfecto
yo habré traspuntado
tú/vos; habrás traspuntado
el/ella/usted habrá traspuntado
nosotros/nosotras habremos traspuntado
vosotros/vosotras habréis/habrán traspuntado
ellos/ellas/ustedes habrán traspuntado

Condicional perfecto
yo habría traspuntado
tú/vos; habrías traspuntado
el/ella/usted habría traspuntado
nosotros/nosotras habríamos traspuntado
vosotros/vosotras habríais/habrían traspuntado
ellos/ellas/ustedes habrían traspuntado


Subjuntivo del verbo traspuntar

Presente
yo traspunte
tú/vos; traspuntes
el/ella/usted traspunte
nosotros/nosotras traspuntemos
vosotros/vosotras traspuntéis/traspunten
ellos/ellas/ustedes traspunten

Pretérito imperfecto
yo traspuntara o traspuntase
tú/vos; traspuntaras o traspuntases
el/ella/usted traspuntara o traspuntase
nosotros/nosotras traspuntáramos o traspuntásemos
vosotros/vosotras traspuntarais o traspuntaseis/traspuntaran o traspuntasen
ellos/ellas/ustedes traspuntaran o traspuntasen

Futuro
yo traspuntare
tú/vos; traspuntares
el/ella/usted traspuntare
nosotros/nosotras traspuntáremos
vosotros/vosotras traspuntareis/traspuntaren
ellos/ellas/ustedes traspuntaren

Pretérito pluscuanperfecto
yo hubiera/hubiese traspuntado
tú/vos; hubieras/hubieses traspuntado
el/ella/usted hubiera/hubiese traspuntado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos traspuntado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis traspuntado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen traspuntado

Futuro perfecto
yo hubiere traspuntado
tú/vos; hubieres traspuntado
el/ella/usted hubiere traspuntado
nosotros/nosotras hubiéremos traspuntado
vosotros/vosotras hubiereis traspuntado
ellos/ellas/ustedes hubieren traspuntado

Imperativo del verbo traspuntar

Imperativo
traspunta (tú)/traspuntá (vos)
traspuntad (vosotros)/traspunten (ustedes)

© Todos los derechos reservados Buscapalabra.com

Ariiba