Conjugación del Verbo rezagar
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo rezagar
- Tiempos del modo Indicativo del verbo rezagar
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo rezagar
- Imperativo del verbo rezagar
Formas no personales del verbo rezagar
rezagar
rezagando
rezagado
Indicativo del verbo rezagar
yo rezago
tú/vos; rezagas/rezagás
el/ella/usted rezaga
nosotros/nosotras rezagamos
vosotros/vosotras rezagáis/rezagan
ellos/ellas/ustedes rezagan
yo rezagaba
tú/vos; rezagabas
el/ella/usted rezagaba
nosotros/nosotras rezagábamos
vosotros/vosotras rezagabais/rezagaban
ellos/ellas/ustedes rezagaban
yo rezagué
tú/vos; rezagaste
el/ella/usted rezagó
nosotros/nosotras rezagamos
vosotros/vosotras rezagasteis/rezagaron
ellos/ellas/ustedes rezagaron
yo rezagaré
tú/vos; rezagarás
el/ella/usted rezagará
nosotros/nosotras rezagaremos
vosotros/vosotras rezagaréis/rezagarán
ellos/ellas/ustedes rezagarán
yo rezagaría
tú/vos; rezagarías
el/ella/usted rezagaría
nosotros/nosotras rezagaríamos
vosotros/vosotras rezagaríais/rezagarían
ellos/ellas/ustedes rezagarían
yo he rezagado
tú/vos; has rezagado
el/ella/usted ha rezagado
nosotros/nosotras hemos rezagado
vosotros/vosotras habéis/han rezagado
ellos/ellas/ustedes han rezagado
yo había rezagado
tú/vos; habías rezagado
el/ella/usted había rezagado
nosotros/nosotras habíamos rezagado
vosotros/vosotras habíais/habían rezagado
ellos/ellas/ustedes habían rezagado
yo hube rezagado
tú/vos; hubiste rezagado
el/ella/usted hubo rezagado
nosotros/nosotras hubimos rezagado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron rezagado
ellos/ellas/ustedes hubieron rezagado
yo habré rezagado
tú/vos; habrás rezagado
el/ella/usted habrá rezagado
nosotros/nosotras habremos rezagado
vosotros/vosotras habréis/habrán rezagado
ellos/ellas/ustedes habrán rezagado
yo habría rezagado
tú/vos; habrías rezagado
el/ella/usted habría rezagado
nosotros/nosotras habríamos rezagado
vosotros/vosotras habríais/habrían rezagado
ellos/ellas/ustedes habrían rezagado
Subjuntivo del verbo rezagar
yo rezague
tú/vos; rezagues
el/ella/usted rezague
nosotros/nosotras rezaguemos
vosotros/vosotras rezaguéis/rezaguen
ellos/ellas/ustedes rezaguen
yo rezagara o rezagase
tú/vos; rezagaras o rezagases
el/ella/usted rezagara o rezagase
nosotros/nosotras rezagáramos o rezagásemos
vosotros/vosotras rezagarais o rezagaseis/rezagaran o rezagasen
ellos/ellas/ustedes rezagaran o rezagasen
yo rezagare
tú/vos; rezagares
el/ella/usted rezagare
nosotros/nosotras rezagáremos
vosotros/vosotras rezagareis/rezagaren
ellos/ellas/ustedes rezagaren
yo hubiera/hubiese rezagado
tú/vos; hubieras/hubieses rezagado
el/ella/usted hubiera/hubiese rezagado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos rezagado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis rezagado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen rezagado
yo hubiere rezagado
tú/vos; hubieres rezagado
el/ella/usted hubiere rezagado
nosotros/nosotras hubiéremos rezagado
vosotros/vosotras hubiereis rezagado
ellos/ellas/ustedes hubieren rezagado
Imperativo del verbo rezagar
rezaga (tú)/rezagá (vos)
rezagad (vosotros)/rezaguen (ustedes)