Conjugación del Verbo pijinear
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo pijinear
- Tiempos del modo Indicativo del verbo pijinear
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo pijinear
- Imperativo del verbo pijinear
Formas no personales del verbo pijinear
pijinear
pijineando
pijineado
Indicativo del verbo pijinear
yo pijineo
tú/vos; pijineas/pijineás
el/ella/usted pijinea
nosotros/nosotras pijineamos
vosotros/vosotras pijineáis/pijinean
ellos/ellas/ustedes pijinean
yo pijineaba
tú/vos; pijineabas
el/ella/usted pijineaba
nosotros/nosotras pijineábamos
vosotros/vosotras pijineabais/pijineaban
ellos/ellas/ustedes pijineaban
yo pijineé
tú/vos; pijineaste
el/ella/usted pijineó
nosotros/nosotras pijineamos
vosotros/vosotras pijineasteis/pijinearon
ellos/ellas/ustedes pijinearon
yo pijinearé
tú/vos; pijinearás
el/ella/usted pijineará
nosotros/nosotras pijinearemos
vosotros/vosotras pijinearéis/pijinearán
ellos/ellas/ustedes pijinearán
yo pijinearía
tú/vos; pijinearías
el/ella/usted pijinearía
nosotros/nosotras pijinearíamos
vosotros/vosotras pijinearíais/pijinearían
ellos/ellas/ustedes pijinearían
yo he pijineado
tú/vos; has pijineado
el/ella/usted ha pijineado
nosotros/nosotras hemos pijineado
vosotros/vosotras habéis/han pijineado
ellos/ellas/ustedes han pijineado
yo había pijineado
tú/vos; habías pijineado
el/ella/usted había pijineado
nosotros/nosotras habíamos pijineado
vosotros/vosotras habíais/habían pijineado
ellos/ellas/ustedes habían pijineado
yo hube pijineado
tú/vos; hubiste pijineado
el/ella/usted hubo pijineado
nosotros/nosotras hubimos pijineado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron pijineado
ellos/ellas/ustedes hubieron pijineado
yo habré pijineado
tú/vos; habrás pijineado
el/ella/usted habrá pijineado
nosotros/nosotras habremos pijineado
vosotros/vosotras habréis/habrán pijineado
ellos/ellas/ustedes habrán pijineado
yo habría pijineado
tú/vos; habrías pijineado
el/ella/usted habría pijineado
nosotros/nosotras habríamos pijineado
vosotros/vosotras habríais/habrían pijineado
ellos/ellas/ustedes habrían pijineado
Subjuntivo del verbo pijinear
yo pijinee
tú/vos; pijinees
el/ella/usted pijinee
nosotros/nosotras pijineemos
vosotros/vosotras pijineéis/pijineen
ellos/ellas/ustedes pijineen
yo pijineara o pijinease
tú/vos; pijinearas o pijineases
el/ella/usted pijineara o pijinease
nosotros/nosotras pijineáramos o pijineásemos
vosotros/vosotras pijinearais o pijineaseis/pijinearan o pijineasen
ellos/ellas/ustedes pijinearan o pijineasen
yo pijineare
tú/vos; pijineares
el/ella/usted pijineare
nosotros/nosotras pijineáremos
vosotros/vosotras pijineareis/pijinearen
ellos/ellas/ustedes pijinearen
yo hubiera/hubiese pijineado
tú/vos; hubieras/hubieses pijineado
el/ella/usted hubiera/hubiese pijineado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos pijineado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis pijineado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen pijineado
yo hubiere pijineado
tú/vos; hubieres pijineado
el/ella/usted hubiere pijineado
nosotros/nosotras hubiéremos pijineado
vosotros/vosotras hubiereis pijineado
ellos/ellas/ustedes hubieren pijineado
Imperativo del verbo pijinear
pijinea (tú)/pijineá (vos)
pijinead (vosotros)/pijineen (ustedes)