Conjugación del Verbo esforzar
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo esforzar
- Tiempos del modo Indicativo del verbo esforzar
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo esforzar
- Imperativo del verbo esforzar
Formas no personales del verbo esforzar
esforzar
esforzando
esforzado
Indicativo del verbo esforzar
yo esfuerzo
tú/vos; esfuerzas/esforzás
el/ella/usted esfuerza
nosotros/nosotras esforzamos
vosotros/vosotras esforzáis/esfuerzan
ellos/ellas/ustedes esfuerzan
yo esforzaba
tú/vos; esforzabas
el/ella/usted esforzaba
nosotros/nosotras esforzábamos
vosotros/vosotras esforzabais/esforzaban
ellos/ellas/ustedes esforzaban
yo esforcé
tú/vos; esforzaste
el/ella/usted esforzó
nosotros/nosotras esforzamos
vosotros/vosotras esforzasteis/esforzaron
ellos/ellas/ustedes esforzaron
yo esforzaré
tú/vos; esforzarás
el/ella/usted esforzará
nosotros/nosotras esforzaremos
vosotros/vosotras esforzaréis/esforzarán
ellos/ellas/ustedes esforzarán
yo esforzaría
tú/vos; esforzarías
el/ella/usted esforzaría
nosotros/nosotras esforzaríamos
vosotros/vosotras esforzaríais/esforzarían
ellos/ellas/ustedes esforzarían
yo he esforzado
tú/vos; has esforzado
el/ella/usted ha esforzado
nosotros/nosotras hemos esforzado
vosotros/vosotras habéis/han esforzado
ellos/ellas/ustedes han esforzado
yo había esforzado
tú/vos; habías esforzado
el/ella/usted había esforzado
nosotros/nosotras habíamos esforzado
vosotros/vosotras habíais/habían esforzado
ellos/ellas/ustedes habían esforzado
yo hube esforzado
tú/vos; hubiste esforzado
el/ella/usted hubo esforzado
nosotros/nosotras hubimos esforzado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron esforzado
ellos/ellas/ustedes hubieron esforzado
yo habré esforzado
tú/vos; habrás esforzado
el/ella/usted habrá esforzado
nosotros/nosotras habremos esforzado
vosotros/vosotras habréis/habrán esforzado
ellos/ellas/ustedes habrán esforzado
yo habría esforzado
tú/vos; habrías esforzado
el/ella/usted habría esforzado
nosotros/nosotras habríamos esforzado
vosotros/vosotras habríais/habrían esforzado
ellos/ellas/ustedes habrían esforzado
Subjuntivo del verbo esforzar
yo esfuerce
tú/vos; esfuerces
el/ella/usted esfuerce
nosotros/nosotras esforcemos
vosotros/vosotras esforcéis/esfuercen
ellos/ellas/ustedes esfuercen
yo esforzara o esforzase
tú/vos; esforzaras o esforzases
el/ella/usted esforzara o esforzase
nosotros/nosotras esforzáramos o esforzásemos
vosotros/vosotras esforzarais o esforzaseis/esforzaran o esforzasen
ellos/ellas/ustedes esforzaran o esforzasen
yo esforzare
tú/vos; esforzares
el/ella/usted esforzare
nosotros/nosotras esforzáremos
vosotros/vosotras esforzareis/esforzaren
ellos/ellas/ustedes esforzaren
yo hubiera/hubiese esforzado
tú/vos; hubieras/hubieses esforzado
el/ella/usted hubiera/hubiese esforzado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos esforzado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis esforzado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen esforzado
yo hubiere esforzado
tú/vos; hubieres esforzado
el/ella/usted hubiere esforzado
nosotros/nosotras hubiéremos esforzado
vosotros/vosotras hubiereis esforzado
ellos/ellas/ustedes hubieren esforzado
Imperativo del verbo esforzar
esfuerza (tú)/esforzá (vos)
esforzad (vosotros)/esfuercen (ustedes)