Conjugación del Verbo desembrozar
En Español la conjugación o flexión verbal consta de las siguientes categoráis:
- Persona: nos indica la relación que existe entre el conjunto de personas o cosas respecto a la acción del verbo. Normalmente la primera persona es quien lleva a cabo la acción del verbo, la segunda persona es quien recibe la acción del verbo y la tercera persona ni lleva a cabo ni recibe la acción del verbo.
- Número: indica la cantidad de personas o cosas que llevan a cabo la acción, si el número es singular expresa que la lleva a cabo una sola persona o cosa mientras que si es plural expresa que la acción es llevada a cabo por dos o más personas o cosas.
- Tiempo: expresa en qué momento tiene lugar la acción del verbo. Distinguimos tres: pasado, presente y futuro. El pasado se utiliza para referirse a situaciones que son anteriores al momento en el que se enuncia la frase. El Presente hace referencia a acciones que tienen lugar en el momento que se enuncia la frase. El futuro se utiliza para referirse a acciones que todavía no han sucedido y que por lo tanto serán posteriores al momento de enunciarlas.
- Aspecto: nos informa del estado de la acción enunciada por el verbo, puede ser o bien perfecto; que indica que la acción enunciada ya a concluido, o bien imperfecto; que nos indica que la acción no ha terminado todavía.
- Modo: Se utiliza para indicar el grado de realidad en el que se enuncia la acción del verbo. Puede ser una forma no personal como el infinitivo, donde se prescinde tanto del sujeto como de cualquier accidente gramatial propio de las formas personales. El modo indicativo expresa acciones o eventos reales. Por otro lado el modo subjuntivo señala echos deseables, esperados u opiniones que no tienen por qué ser reales. Existen también el modo condicional que utilizamos par expresar posibilidades que podrían ser ciertas si se cumpliese la premisa y el modo imperativo que se utiliza para indicar ordenes o exhortar alguna acción.
En este artículo puedes encontrar todo acerca del Verbo en la lengua Española
- Formas no personales del verbo desembrozar
- Tiempos del modo Indicativo del verbo desembrozar
- Tiempos del modo Subjuntivo del verbo desembrozar
- Imperativo del verbo desembrozar
Formas no personales del verbo desembrozar
desembrozar
desembrozando
desembrozado
Indicativo del verbo desembrozar
yo desembrozo
tú/vos; desembrozas/desembrozás
el/ella/usted desembroza
nosotros/nosotras desembrozamos
vosotros/vosotras desembrozáis/desembrozan
ellos/ellas/ustedes desembrozan
yo desembrozaba
tú/vos; desembrozabas
el/ella/usted desembrozaba
nosotros/nosotras desembrozábamos
vosotros/vosotras desembrozabais/desembrozaban
ellos/ellas/ustedes desembrozaban
yo desembrocé
tú/vos; desembrozaste
el/ella/usted desembrozó
nosotros/nosotras desembrozamos
vosotros/vosotras desembrozasteis/desembrozaron
ellos/ellas/ustedes desembrozaron
yo desembrozaré
tú/vos; desembrozarás
el/ella/usted desembrozará
nosotros/nosotras desembrozaremos
vosotros/vosotras desembrozaréis/desembrozarán
ellos/ellas/ustedes desembrozarán
yo desembrozaría
tú/vos; desembrozarías
el/ella/usted desembrozaría
nosotros/nosotras desembrozaríamos
vosotros/vosotras desembrozaríais/desembrozarían
ellos/ellas/ustedes desembrozarían
yo he desembrozado
tú/vos; has desembrozado
el/ella/usted ha desembrozado
nosotros/nosotras hemos desembrozado
vosotros/vosotras habéis/han desembrozado
ellos/ellas/ustedes han desembrozado
yo había desembrozado
tú/vos; habías desembrozado
el/ella/usted había desembrozado
nosotros/nosotras habíamos desembrozado
vosotros/vosotras habíais/habían desembrozado
ellos/ellas/ustedes habían desembrozado
yo hube desembrozado
tú/vos; hubiste desembrozado
el/ella/usted hubo desembrozado
nosotros/nosotras hubimos desembrozado
vosotros/vosotras hubisteis/hubieron desembrozado
ellos/ellas/ustedes hubieron desembrozado
yo habré desembrozado
tú/vos; habrás desembrozado
el/ella/usted habrá desembrozado
nosotros/nosotras habremos desembrozado
vosotros/vosotras habréis/habrán desembrozado
ellos/ellas/ustedes habrán desembrozado
yo habría desembrozado
tú/vos; habrías desembrozado
el/ella/usted habría desembrozado
nosotros/nosotras habríamos desembrozado
vosotros/vosotras habríais/habrían desembrozado
ellos/ellas/ustedes habrían desembrozado
Subjuntivo del verbo desembrozar
yo desembroce
tú/vos; desembroces
el/ella/usted desembroce
nosotros/nosotras desembrocemos
vosotros/vosotras desembrocéis/desembrocen
ellos/ellas/ustedes desembrocen
yo desembrozara o desembrozase
tú/vos; desembrozaras o desembrozases
el/ella/usted desembrozara o desembrozase
nosotros/nosotras desembrozáramos o desembrozásemos
vosotros/vosotras desembrozarais o desembrozaseis/desembrozaran o desembrozasen
ellos/ellas/ustedes desembrozaran o desembrozasen
yo desembrozare
tú/vos; desembrozares
el/ella/usted desembrozare
nosotros/nosotras desembrozáremos
vosotros/vosotras desembrozareis/desembrozaren
ellos/ellas/ustedes desembrozaren
yo hubiera/hubiese desembrozado
tú/vos; hubieras/hubieses desembrozado
el/ella/usted hubiera/hubiese desembrozado
nosotros/nosotras hubiéramos/hubiésemos desembrozado
vosotros/vosotras hubierais/hubieseis desembrozado
ellos/ellas/ustedes hubieran/hubiesen desembrozado
yo hubiere desembrozado
tú/vos; hubieres desembrozado
el/ella/usted hubiere desembrozado
nosotros/nosotras hubiéremos desembrozado
vosotros/vosotras hubiereis desembrozado
ellos/ellas/ustedes hubieren desembrozado
Imperativo del verbo desembrozar
desembroza (tú)/desembrozá (vos)
desembrozad (vosotros)/desembrocen (ustedes)